مترجمان در یافتن برابرنهاده‏‌های دقیق برای اصطلاحاتی که به شیوه‌‏ای فزاینده در متون علوم انسانی پدیدار می‌‏شوند با دشواری‏‌های آشکار و نهانی روبه‌‏رو بوده‌‏اند. از میان روش‌‏های گوناگونی که برای معادل‏‌یابی اصطلاحات در ترجمۀ متون علوم انسانی وجود دارند، مترجمان نوخاسته به روش «برگردان زبان‏شناختی» و رایج‌‏ترین گونۀ آن، «گرته‌‏برداری»، از همه بیش‏تر گرایش داشته‌‏اند. رواج این روش در ترجمۀ متون علوم انسانی یکی از عوامل دخیل در نامفهوم‌‏شدن ترجمۀ این متون بوده است. در مقالۀ حاضر، با مرور مختصری بر روش‏‌های مختلف معادل‏‌یابی اصطلاحات در ترجمۀ متون، دلایل ناکارایی روش «برگردان زبان‏شناختی» با ذکر چند مثال روشنگر تبیین شده و روش‌‏های بدیلی برای برگردان این اصطلاحات پیشنهاد شده است.