بدون این‌که مفروضات پرسش سردبیر محترم مترجم را رد یا تأیید کنم، می‌خواهم از زاویة دیگری به این مفروضات بنگرم. خلاصة این مفروضات از این قرار است: رابطة بین نظام ترجمه و نظام ادبیات در چند دهة اخیر دچار خلل بوده و در نتیجة این اختلال، نظام ترجمه دچار بحران است. بخشی از این بحران خود را در حس خودکفایی نظام ترجمه و بی‌نیازی مترجمان از آشنایی با ادبیات تألیفی نشان می‌دهد. بحران تا حدی گسترده است که سیطرة تاریخی متن ادبی بر متن ترجمه را معکوس کرده است. در مفروضات بالا، مسئولیت بحران فعلی تا حد زیادی بر دوش تولیدکنندة متون، یعنی نویسندگان و مترجمان ادبی، نهاده شده است. این افراد عاملیت مستقیم در استفاده از مخزن اقلام زبانی دارند و به زعم پرسش مفروض، در شرایط حاضر این افراد از دسترسی کامل به مخزن زبانی و ادبی در هر دو حوزة تألیف و ترجمه محروم مانده‌اند.