بدون اینکه مفروضات پرسش سردبیر محترم مترجم را رد یا تأیید کنم، می‌خواهم از زاویهٔ دیگری به این مفروضات بنگرم. خلاصهٔ این مفروضات از این قرار است: رابطهٔ بین نظام ترجمه و نظام ادبیات در چند دههٔ اخیر دچار خلل بوده و در نتیجهٔ این اختلال، نظام ترجمه دچار بحران است. بخشی از این بحران خود را در حس خودکفایی نظام ترجمه و بی‌نیازی مترجمان از آشنایی با ادبیات تألیفی نشان می‌دهد. بحران تا حدی گسترده است که سیطرهٔ تاریخی متن ادبی بر متن ترجمه را معکوس کرده است. در مفروضات بالا، مسئولیت بحران فعلی تا حد زیادی بر دوش تولیدکنندهٔ متون، یعنی نویسندگان و مترجمان ادبی، نهاده شده است. این افراد عاملیت مستقیم در استفاده از مخزن اقلام زبانی دارند و به‌زعم پرسش مفروض، در شرایط حاضر این افراد از دسترسی کامل به مخزن زبانی و ادبی در هر دو حوزهٔ تألیف و ترجمه محروم مانده‌اند.