در این مقاله از دو نفر از مترجمان عبدالله کوثری و گلی امامی دربارهٔ مشروعیت وجود رنگ‌وبوی متن اصلی در ترجمه سؤال کرده‌ایم. سؤال این است: «شما در تعریف ترجمهٔ ادبی، به کدام‌یک از این سه گزاره متمایل هستید: ترجمهٔ ادبی مانعی ندارد که رنگ‌وبوی ترجمه داشته باشد. ترجمهٔ ادبی به‌ناچار رنگ‌وبوی ترجمه دارد. ترجمهٔ ادبی نباید رنگ‌وبوی ترجمه داشته باشد. در حالت سوم، ترجمهٔ ادبی تا حد امکان به‌مثابهٔ متنی مستقل و با عناصر زبانی زبان فارسی تألیف می‌شود و گرته‌برداری از متن اصلی در همهٔ سطوح در آن به حداقل می‌رسد و تا حد امکان از متن غرابت‌زدایی می‌شود.»