فرصتی پیش آمد تا با پژوهشگر برجسته آقای عبدالحسین آذرنگ در باب ویرایش به گفت‌وگو بنشینیم. در این گفت‌وگو که در چند شماره از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد نخست نگاهی داریم به تاریخ ویرایش در ایران. در بخش‌های بعدی به مسائل جزئی‌تر ویرایش وارد می‌شویم تا ببینیم در پشت‌صحنۀ ترجمة منتشر‌شده چه می‌گذرد و وظایف و نقش ویراستار در ترجمه چیست.

خزاعی‌فر: آقای آذرنگ عزیز، اجازه بدهید با این سوال شروع کنم. در مقاله‌ای ضمن بحث دربارة آگهی تبلیغاتی یک دفتر تجارتی با عنوان «آموزش تایپ و ویرایش در کوتاه‌ترین مدت» گفته‌اید که با ورود قوۀ قهریه به این موضوع و بستن چنین دفاتری مخالفید و نشر زنجیره‌ای از فعالیت‌های مرتبط و به‌هم‌‌پیوسته است و تا زمانی‌که این زنجیره سالم نشود، وجود چنین دفاتری اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. با توجه به اینکه ویراستاری، ابواب جمعی صنعت نشر است بفرمایید صنعت نشر ما در مقایسه با صنعت نشر در غرب چه مشکلات عمده‌ای دارد؟

آذرنگ: اگر موافق هستید اول از همه بر سر اصطلاح «­صنعت نشر» توافق کنیم، به این دلیل که این اصطلاح را با دامنه‌های معنایی بسیار متفاوتی به‌کار‌می‌برند. جنابعالی که زبان‌شناس هستید و خیلی هم اهل دقت‌های اصطلاحی، بهتر از من می‌دانید که اگر در آغاز گفت‌وگو بر سر دامنۀ معنایی توافق نشود، مفاهمه و رسیدن به نتیجه‌های مشخص اگر امکان‌ناپذیر نباشد، دست کم دشوار است.