در کتاب آنا کارنینا، یک روز پس از آن مجلس رقص سرنوشت ساز، که آنا مصمم شد ورونسکی را فراموش کند و زندگی آرام خود را با پسر و همسرش از سر بگیرد («زندگی‌ام به روال سابق ادامه پیدا می‌کند، و همه چیز مطابق معمول خوب خواهد بود»)، آنا در کوپة قطار شبانة مسکو- سنت پترزبورگ می‌نشیند، و رمانی انگلیسی (را که صفحاتش هنوز برش نخورده) به دست می‌گیرد؛ از اشارات نویسنده به شکار و مجلس نمایندگان می‌توان حدس زد اثری از ترولوپ بوده. البته تولستوی اشاره‌ای به ترجمة آن نمی‌کند- روس‌های تحصیلکرده، انگلیسی را به خوبی فرانسه می‌دانستند. برعکس، کمتر انگلیسی‌زبان تحصیلکرده‌ای بود که بتواند کلاسیک‌های روسی را به زبان اصلی بخواند. تا همین اواخر، اکثر انگلیسی‌زبانان برای خواندن ادبیات روسی متکی به دو ترجمه بودند، یکی ترجمة بانوی انگلیسی کنستانس گارنِت و دیگری ترجمة زوج انگلیسی لوئیس و اِیلمر ماد، که به‌ترتیب در سال‌های 1901 و 1912 منتشر شدند.