اول ترجمه به وجود آمد، بعد صحبت درباره ترجمه آغاز شد. نمی توان تصور کرد در جامعه ای ترجمه صورت نگیرد، ولی در باره آن صحبت کنند. همانطور که نمی توان تصور کرد در جامعه ای ترجمه صورت بگیرد، اما در باره آن صحبت نکنند. وقتی در جامعه ای ترجمه صورت می گیرد دیر یا زود صحبت درباره آن نیز آغاز می شود. حال اگر کسی از میان مترجمان ادعا کند که این صحبتها بی فایده است و ربطی به کار ترجمه ندارد، باید گفت او؟ صحبت درباره ترجمه اجتناب ناپذیر است. ثانيا اگر به چشم فایده به این صحبتها می نگریم، که البته همینطور نیز هست، نفس صحبت کردن درباره ترجمه اشکال ندارد. اشکال در کیفیت حرفهایی است که زده می شود. مسأله این است که آنچه می گوییم تا چه حد به کار عملی ترجمه مربوط است، یعنی تا چه حد از کار متر جمان مایه می گیرد و با چه دقتی ترجمه را توصیف کرده و مشکلات و احیانا راه حل ها را نشان می دهد