آقای کیانوش، در ابتدا شته ای از احوال خود برای ما بگویید، از محیط خانوادگی و اجتماعی که دوران کودکی و نوجوانی تان را در آن گذرانده اید. آیا در این دوران «مشهد» را چنانکه می گویند، «محیطی ادب پرور» یافتید؟ تصور می کنید چه عاملی بیش از هر چیز در تقویت ذوق و بارور کردن استعداد ادبی شما مؤثر بوده است؟

– من در شهریور ماه ۱۳۱۳ در شهر مشهد به دنیا آمدم. پنجمین فرزند خانواده بودم، اما خیلی زود، در سنی که دیده ها و شنیده ها شخصیت کودک را پایه گذاری می کند، ولی به یاد نمی ماند، خواهر اول را، که سومین فرزند خانواده بود، از دست دادیم. او نه ساله بود که آتش گرفت و مرد و داغش مادرم را یکی دو سالی مجنون کرد، و در همین دوره دردناک، خواهر دوم هم بیمار شد و ورپرید، و من با برادر اول چهارده سال و با برادر دوم ده سال فاصله سنی پیدا کردم، یعنی تنها شدم، و پس از من سه خواهر آمدند که در نگهداری آنها من دستیار مادر بودم. با آنها و برای آنها بازی می کردم، اما آنها نمی توانستند همبازی من باشند. چنین شد که من با داشتن دو برادر و سه خواهر تنهاترین عضو خانواده بودم، و این تنهایی مرا درونگرا کرد.