از آغاز ترجمه در دوران معاصر بیش از صد و هفتاد سال می‌گذرد ولی شاید وضعیت ترجمه هیچ‌گاه تا این اندازه نابسامان نبوده است. البته وضعیت هیچ‌چیز در این مدت به این نابسامانی نبوده، حقیقت تلخی که چندان تسلی‌بخش نیست؛ اما، حساب ترجمه علی‌حده است. ترجمه همیشه راهی رهایی‌بخش به‌سوی دانایی و روشنایی بوده و حالا آن راه با مخاطره روبه‌رو شده است. ایکاش مشکل، کمبود مترجم، کمبود ناشر یا کمبود کتاب‌های ترجمه‌شده بود. اتفاقاً زیادبود این اقلام است که هم حرفۀ ترجمه و هم اصل کتاب‌خوانی را به مخاطره انداخته است. به قول مولانا، ازقضا سرکنگبین صَفرا فزود/ روغن بادام خشکی می‌نمود.