با گسترش مسیحیت، به‌تدریج ترجمه ــ یعنی اشاعۀ کلام خداوند ــ بُعد دیگری پیدا کرد. دینی مثل مسیحیت که دارای کتاب است مسئولیتی بر دوش مترجم نهاد که مشتمل بر معیارهای دینی و زیباشناختی بود. ازاین‌رو تاریخ ترجمۀ کتاب مقدّس به نوعی تاریخ فرهنگ غرب نیز هست، البته در ابعادی کوچک‌تر. ترجمۀ عهد جدید بسیار زود آغاز شد، و نسخۀ معروف بحث‌انگیز ژِروم قدیس، که به امر پاپ داماسوس در سال ۳۸۴ ب. م. انجام شد، بر نسل‌های بعدی مترجمان تأثیر به‌سزایی گذاشت. ژِروم قدیس، به پیروی از سیسرون، ترجمۀ خود را مفهومی می‌دانست نه تحت‌اللّفظی، اما نبود مرزی روشن بین آنچه جواز سبک‌شناختی و آنچه تفسیر بدعت‌آمیز خوانده می‌شود، تا قرن‌ها معضلِ اصلی ترجمۀ کتاب مقدّس به‌حساب می‌آمد.