با گسترش مسیحیت، به‌تدریج ترجمه ــ یعنی اشاعۀ كلام خداوند ــ بُعد دیگری پیدا كرد. دینی مثل مسیحیت كه دارای كتاب است مسئولیتی بر دوش مترجم نهاد كه مشتمل بر معیارهای دینی و زیباشناختی بود. ازاین‌رو تاریخ ترجمۀ كتاب مقدّس به نوعی تاریخ فرهنگ غرب نیز هست، البته در ابعادی كوچک‌تر. ترجمۀ عهد جدید بسیار زود آغاز شد، و نسخۀ معروف بحث‌انگیز ژِروم قدیس، كه به امر پاپ داماسوس در سال 384 ب. م. انجام شد، بر نسل‌های بعدی مترجمان تأثیر به‌سزایی گذاشت. ژِروم قدیس، به پیروی از سیسرون، ترجمۀ خود را مفهومی می‌دانست نه تحت‌اللّفظی، اما نبود مرزی روشن بین آنچه جواز سبک‌شناختی و آنچه تفسیر بدعت‌آمیز خوانده می‌شود، تا قرن‌ها معضلِ اصلی ترجمۀ كتاب مقدّس به‌حساب می‌آمد.