سنگ‌های گرسنه مجموعۀ سی داستان کوتاه بسیار خواندنی از رابیندرانات تاگور است. ترجمۀ آقای براتی از این مجموعه‌داستان هم ترجمه‌ای خوب و قابل‌قبول است. سبک تاگور، چنان‌که در پشت جلد کتاب آمده، ترکیبی است از شعر غنایی و رئالیسم. شعر غنایی تاگور در توصیف طبیعت و حالات روحی اشخاص داستان نمود می‌یابد و رئالیسم تلخ او در توصیف وضعیت مردمان تهیدست هند. مترجم هم تلاش کرده تاحدامکان دو کارکرد زبان در این داستان‌ها یعنی کارکرد غنایی (ادبی) و کارکرد رئالیستی را در ترجمه بازآفرینی کند. برای بررسی ترجمۀ این کتاب، یکی از سی داستان کتاب را به‌تصادف انتخاب کردم و ترجمه را با اصل مطابقت دادم. در کل ترجمه توجهم به چند جمله جلب شد که در اینجا از منظری آموزشی و به‌اختصار به توضیح دو نمونه اکتفا می‌کنم.