نخستين همايش «ترجمه ادبی در ايران» رخداد فرهنگی بزرگی بود که به اهتمام دکتر علی خزاعی‌فر در مشهد در بيست‌وششم تا بيست‌وهشتم بهمن 1379 برگزار شد. آن ایام روزهای پایانی تحصیل فلسفه را در دورۀ کارشناسی می‌گذراندم. در این همایش بود که توفیق آشنایی با روانشاد استاد اسماعیل سعادت دست داد. تا آن ایام استاد سعادت را در مقام مترجم آثار فلسفی می‌شناختم و از آثار ارزشمند ایشان در این قلمرو به‌خوبی آگاه بودم:  اخلاق (جورج ادوارد مور)، بخشی از سیر فلسفه در جهان اسلام (ماجد فخری)، بخشی از تاریخ فلسفه: از وولف تا کانت (فردریک کاپلستون)، تفسیر قرآنی و زبان عرفانی (پل نویا)، رس‍ال‍ه در اص‍لاح ف‍اه‍م‍ه و ب‍ه‍ت‍ری‍ن راه ب‍رای رس‍ی‍دن ب‍ه ش‍ن‍اخ‍ت ح‍ق‍ی‍ق‍ی چ‍ی‍زه‍ا (اسپینوزا)، اسپینوزا (راجر اسکروتن)، در کون و فساد (ارسطو). در همان ایام ترجمه‌های ایشان را از جهت فصاحت و دقت می‌ستودیم. در آن چند روز که در مشهد حضور داشتند در خلال جلسات همایش هرگاه فرصتی دست می‌داد با ایشان هم‌صحبت می‌شدم. بعداً که اندیشۀ ارسطو نقشی کلیدی در پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد و دکتری‌ام داشت، اهتمام وافر استاد سعادت به ترجمۀ آثار ارسطو را ستودنی‌تر از همیشه یافتم، آثاری نظیر در آسمان، آثار علوی و خطابه.