نقدی بر کتاب به سوی فانوس دریایی اثر ویرجینیا وولف
ویرجینیا وولف دو سال پیش از انتشار خانم دالاوی کتابی نوشت که کمال هنر او به شمار می آید. نام این کتاب به سوی فانوس دریایی است. وی در این کتاب، به جای اینکه آدمهایی از طبقه بالاتر از متوسط جامعه لندن را برگزیند و از توصیف حالات ذهنی آنها معانی غامض بیرون بکشد، آدمها را در جزیره ای در هبریدز نگه می دارد – جزیره ای نامعلوم و دور که زمینه و تداعیهای آن سبب می شود که وولف عینیت ظاهری آدمها و رویدادها را بشکند و آنها را در همان «هاله نورانی» بگنجاند که نزد او مظهر تام و تمام زندگی بود. طرح داستان چهارچوب کاملا ساده ای دارد. کتاب به سه بخش تقسیم می شود. بخش نخست – «پنجره» – درباره آقا و خانم رمزی و فرزندان و مهمانانشان در ایام تعطیل در جزیره هیبریدز است و زمان بر این است برای موارد است کر دیا ۔ آن یکی از روزهای آخر سپتامبر، چند روزی پیش از جنگ جهانی دا اول است. بخش دوم – «زمان می گذرد» – عرضه امپرسیونیستی دگرگونی و زوالی است که در سالهای بعد دامنگیر خانه واقع در جزیره می شود: جنگ مانع باز آمدن اعضای خانواده به آنجا می شود، خانم رمزی می میرد، اندرو رمزی در جنگ کشته می شود، پرو رمزی سر زا می میرد و همه این وقایع در طی شرح زوال خانه به اشاره ای در پرانتز برگزار می شود. در بخش سوم – «فانوس دریایی» – که بخش پایانی نیز هست،