همزمان با دگرگونی هایی که در پایان جنگ جهانی دوم در ایران رخ داد و با آغاز عصری نوین در زندگی سیاسی و اجتماعی ایرانیان. زندگی فرهنگی آنان نیز دستخوش تغییر شد. هنرمندان به طور عام، و از آن جمله شاعران و نویسندگان. پای در عرصه مدرنیته نهادند و با آفرينش آثاری نو، دریچه ای رو به هنر و ادب غرب گشودند. از سویی متر جمان نیز دست به ترجمه آثار برگزیده ادبیات جهان، به ویژه شاهکارهای ادبیات غرب زدند و خوانندگان مشتاق را با این گونه آثار آشنا کردند. رضا سید حسینی از جمله پیش کسوتانی بود که ترجمه نوین را در کشور ما بنیاد نهادند و نه تنها به معرفی آثار ارزشمند ادبیات داستانی کشورهای دیگر پرداختند بلکه راه و روش تازه ای نیز در ترجمه ابداع کردند که بازتاب آن را بیش از هر چیز می توان در عرصه زبان مشاهده کرد و به جرات می توان گفت که روند تحول زبان فارسی معاصر را باید به ویژه در ترجمه های کسانی همچون سید حسینی و چند تن دیگر از آغاز کنندگان این کار جستجو کرد. سید حسینی حق بزرگی بر گردن نسل خود و نسل های پس از خود داشت و امروزه در میان مترجمان کمتر کسی را می توان یافت که مستقیم یا غیر مستقیم، از او تأثیر نپذيرفته باشد. درباره کتاب ارجمند او «مکتب های ادبی» که از مهم ترین کتاب های پنجاه سال اخیر در زمینه تاریخ ادبیات است بسیار گفته و نوشته اند و نیازی به تکرار آن نیست. همچنین کار سترگ بر گردان فرهنگ آثار که به همت او و با همکاری تنی چند از مترجمان نامدار انجام گرفت، مستغنی از تعریف است. سید حسینی بیشترین سالهای عمر پربار خود را صرف پرورش ذوق جوانان و آشنایی آنان با آثار ارزشمند ادبیات داستانی جهان کرد. خوشبختانه کوشش های او ثمر داد و امروز مترجمان بسیاری را می بینیم که راهش را دنبال می کنند. روانش شاد و یادش گرامی باد.