مطلبی که قصد دارم در این مقاله مطرح کنم، ارائهٔ گزارشی دربارهٔ طرح ترجمهٔ جدید فارسی کتاب مقدس است که حدود دوازده سال از آغاز آن می‌گذرد. ابتدا به سابقهٔ آشنایی خود با کتاب مقدس اشارهٔ کوتاهی می‌کنم. من هم مانند همهٔ کسانی که در کار کتاب هستند و با منابع و مآخذ مهم دنیا سَروکار دارند، از حدود بیست و پنج سال پیش با کتاب مقدس آشنا شدم و به تحقیق دربارهٔ این اثر پرداختم. روشن است که در آغاز به ترجمه‌های فارسی این کتاب مراجعه کردم، البته نه ترجمه‌هایی که به شکل نسخ خطی در کتابخانه‌های بزرگ دنیا نگهداری می‌شوند، بلکه ترجمه‌های رسمی که چاپ شده‌اند و در دسترس همگان قرار دارند.
دو ترجمهٔ فارسی متن کامل کتاب مقدس که از سدهٔ نوزدهم به بعد به چاپ رسیدند، یکی اثر ویلیام گلن و هنری مارتین است که اولین بار در ۱۸۴۶ انتشار یافت، و دیگری اثر رابرت بروس و همکاران او است که نخستین بار در ۱۸۹۵ به چاپ رسید و تا زمان ما تجدید چاپ می‌شود. این دو ترجمه با تمام اهمیتی که دارند، مشکلات زیادی را در درک مطلب برای خوانندگان امروزی پدید می‌آوردند که گاه شامل موضوعات ساده و روشن کتاب مقدس نیز می‌شود. دلیل این مسئله به نظر من روشن است. در واقع پدیدآورندگان این ترجمه‌ها ایرانی نبودند و زبان مادری آن‌ها فارسی نبود و تنها از دستیاران فارسی‌زبان استفاده می‌کردند. اگر رسالات پولُس را که جنبهٔ الهیاتی دارند و دارای زبان پیچیده‌ای هستند و ترجمهٔ آن‌ها در کل کتاب مقدس از کارهای بسیار دشوار است، مستثنی کنیم، در بخش‌هایی هم که حالت روایی و تاریخی دارند و دارای مفهوم روشنی هستند، می‌بینیم که مطلب گنگ و مبهم ادا شده است.