بحث اصلی این کوته‌نوشت این است: آیا شاعرِ مترجم یا مترجمِ شاعر؟ می‌خواهم بی‌آنکه به قضاوت بنشینم و یکی را از دیگری برتر بدانم، مجموعه‌ای از آراء و عقاید شاعرانی را که ترجمه کرده‌اند و مترجمانی که شاعرانه دست به ترجمهٔ شعر زده‌اند، در اینجا بیاورم. آیا می‌توان گفت شاعرِ مترجم نگاهی ظریف، ادیبانه و شاعرانه در برگردان نظم دارد چون شعر را حس می‌کند و روح آن را درک می‌کند و مترجمِ شاعر با توجه به آگاهی‌اش از فن ترجمه، ظرایف را وارد ترجمهٔ خود می‌کند و نثر یا نظمی زیبا و دل‌نشین می‌آفریند؟
شاعر یا ادیب کسی است که دانش واژگانی وی زیاد است. از دانشجویانِ راست‌گوی مترجمی بپرسید، یا کلاهتان را قاضی کنید، بیشترین رنجی که می‌برید از فقر واژگانیِ زبان بیگانه است یا زبان مادری؟