بحث اصلی این کوته نوشت این است: آیا شاعر متر جم یا مترجم شاعر؟ می خواهم بی آنکه به قضاوت بنشینم و یکی را از دیگری برتر بدانم، مجموعه ای از آرا و عقاید شاعرانی را که ترجمه کرده اند و مترجمانی که شاعرانه دست به ترجمه شعر زده اند، در اینجا بیاورم. آیا می توان گفت شاعر مترجم نگاهی ظریف، ادیبانه و شاعرانه در برگردان نظم دارد چون شعر را حس می کند و روح آن را درک می کند و مترجم شاعر با توجه به آگاهی اش از فن ترجمه، ظرایف را وارد ترجمه خود می کند و نثر یا نظمی زیبا و دلنشین می آفریند؟
شاعر یا ادیب کسی است که دانش واژگانی وی زیاد است. از دانشجویان راست گوی مترجمی بپرسید، یا کلاه تان را قاضی کنید، بیش ترین رنجی که می برید از فقر واژگانی زبان بیگانه است یا زبان مادری؟