سیمای یک مترجم (۱)؛ گریگوری راباسا

گریگوری راباسای هشتاد و یک‌ساله را شاید بتوان بزرگ‌ترین مترجم قرن بیستم دانست. خودش می‌گوید: «گمان می‌کنم کارم بر ادبیات آمریکای لاتین تأثیرگذار بوده است». راباسا در چهار دههٔ گذشته حدود ۳۵ کتاب از زبان‌های اسپانیایی و پرتغالی و از نویسندگانی چون گابریل گارسیا مارکز، میگل آنخل آستوریاس، اوکتاویو پاز، خولیو کورتاسار، ماریو بارگاس یوسا و خورخه آمادو به انگلیسی ترجمه کرده است.

راباسا را این روزها می‌توان پشت ماشین تحریر قدیمی‌اش یافت که روی ورقه‌های پراکندهٔ دست‌نوشته‌اش خم شده است. با موهای جوگندمی کم‌پشتی که سرش را پوشانده، مانند کسی که غرق در رازونیاز است بندهایی را حذف می‌کند، کلماتی را تغییر می‌دهد و عباراتی را اضافه می‌کند. کتاب جدیدش با نام اگر این خیانت باشد: ترجمه و رنج‌هایش، خاطرات سال‌های طولانی زندگی او در مقام مترجم را شرح می‌دهد.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *