چه طور است گفت وگوی خود را از شرح حال شما آغاز کنیم. چه خوانده اید و چه کارهایی کرده اید؟
اگر برای باز کردن سر صحبت راه دیگری نیست، از همین جا که شما پیشنهاد می کنید شروع می کنیم. در سال ۱۳۲۶ در سیستان به دنیا آمدم. در ۶ سالگی پدرم مرا به مکتبخانه سپرد، اما هنوز چند ماهی از دیدن حرکات موزون حروف در کنار صحنه های به چوب و فلک بسته شدن هم مکتبی هانگذشته بود که در آبادی ما اولین مدرسه با نام دبستان رازی گشایش یافت. پدرم مرا از مکتب به دبستان منتقل کرد. در آنجا مستخدم مدرسه ما با حفظ سمت مستخدمی و مسؤولیت دفترداری، تدریس کلاس ما را هم به عهده گرفت. بعد از پایان کلاس ششم ابتدایی همراه با برادرم به شهر زابل رفتیم. کلاس ما معلم زبان انگلیسی نداشت اما جای شکرش باقی بود که دبیر ورزش ما شبها معلم خصوصی می گرفت و روزها خوانده هایش را به ما پس می داد.