در شمارهٔ گذشته، مقاله‌ای با عنوان «لفظ گرایی، روش حاکم بر ترجمه در ایران» به چاپ رسید. این مقاله صورت منقّح بخشی از خطابهٔ افتتاحیهٔ این‌جانب در اولین همایش ترجمهٔ ادبی در ایران بود. ازآنجاکه نکات مطرح‌شده در سخنرانی سؤالاتی برانگیخت، از برخی صاحب‌نظران خواستیم نظر خود را در‌بارهٔ مقاله برای ما بفرستند. تاکنون دو اظهارنظر از آقایان علی صلح‌جو و دکتر مجدالدین کیوانی به دستمان رسیده که به همراه پاسخ بنده از نظرتان می‌گذرد.