دربارهٔ زندگی جان تراویسا، از نویسندگان قرن چهاردهم، آگاهی چندانی در دست نیست. این‌قدر می‌دانیم که او اَسقف برکلی بود و کتاب «Polychronicon» نوشتهٔ رالف هیگدن (۱۳۶۴-۱۲۸۰) و نیز «De Preprietatibus» نوشتهٔ بارکولوئو را به انگلیسی ترجمه کرد. همچنین گمان می‌رود که در ترجمهٔ کتاب مقدس به انگلیسی نیز شرکت داشته است.

گفت‌وگوی فرمانروا و دبیر دربارهٔ ضرورت ترجمه (۱۳۷۸)

فرمانروا – (از آن زمان که برج عظیم بابل نباشد آدمیان به زبان‌های گونه‌گون سخن گفتند. اقوام گوناگون با زبان یکدیگر بیگانه و در دریافت سخن هم ناتوانند. کلام تنها آنگاه دریافته می‌شود که آن را آموخته باشیم و آموزش کلام به شنیدن است. پس آن‌که ناشنواست به‌ناچار گنگ نیز هست، زیرا کلامی نمی‌شنود تا آن را بیاموزد. بدین‌گونه است که مردمان اقالیم دور از هم که به زبان‌های مختلف سخن می‌گویند، اگر زبان یکدیگر را نیاموزند در دریافت کلام یکدیگر درمی‌مانند. باری، اینان اگرچه با هم دیدار می‌کنند و سخت نیازمند داشتن احوال هم و شیوهٔ گفتار هم‌اند، از کلام یکدیگر چندان چیز درمی‌یابند که از قیل‌وقال غازی.