گفت‌وگو با دکتر رضا انزابی‌نژاد؛ مترجم، محقق و مدرس ادبیات فارسی

قبل‌از هرچیز، شمه‌ای از احوال خودتان برای ما بگویید. با توجه به اینکه زبان مادریتان ترکی است و فارسی را کمی با لهجه صحبت می‌کنید که البته بسیار شیرین است، تصور می‌کنم زبان فارسی را در سنین مدرسه و به‌عنوان زبان دوم آموختید. تجربهٔ فراگیری زبان فارسی را چگونه توصیف می‌کنید؟

در تبریز به دنیا آمده‌ام، سال ۱۳۱۵. از آتش جنگ جهان‌گیر دوم جرقه‌هایی بر دامن یادهایم افتاده؛ ناامنی‌ها، تهی‌دستی‌ها، نگرانی‌ها و گرسنگی‌های شهریور ۲۰ را به خاطر دارم. باآن‌همه نیاز، پدر کم‌سواد نپسندید که در کارگاه نمور و بی‌نور قالی‌بافی یا پارچه‌بافی پَرپَر بشوم و پول یک سنگک ناپخته را برای آن‌ها فراهم کنم. روانهٔ دبستانم کرد – خانهٔ عقل و شعور آباد باد. دبستان و دبیرستان را معمولی و کلاس‌به‌کلاس پیمودم، غیر از یک سال -دوم ابتدایی- که شاگرد اول شدم، کاملاً تصادفی، چیزی گفتنی ندارم.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *