جروم
ائوسبیوس هیرونوموس (۴۱۹-۳۶۷ م) مشهور به جروم قدّیس که گاه با تخلص سوفرونیوس می‌نوشت، در تمامی دوران قرون وسطی و حتی در دوران جدید در مقام مترجم معتبر کتاب مقدس و نویسندهٔ وولگات لاتین که تا قرن شانزدهم در همهٔ موارد اختلاف بنیادین، بر جملهٔ متون عبری و یونانی مقدم شمرده می‌شد، مورد احترام کاتولیک‌ها بوده است. نامهٔ جروم به پاماکیوس دربارهٔ بهترین نوع ترجمه، که در سال ۳۹۵ میلادی در بیت‌اللحم نوشته شده سندی است که شالودهٔ نظریهٔ ترجمه در دنیای مسیحیت به شمار می‌رود. جروم در کنار سیسرون، لوتر و گوته یکی از مهم‌ترین نظریه‌پردازان ترجمه در سنت ترجمهٔ غرب شناخته می‌شود.