آئولوس گلیوس
از زندگی آئولوس گلیوس (۱۲۳-۱۶۵) که در قرون وسطی (به غلط) به آگلیوس شهرت یافته بود، چیز زیادی نمی‌دانیم. شب‌های آتیک در آتن نوشته شده، نوشته‌های گوناگون دربارهٔ دوستان و آموزگاران سرشناس او و نیز مضامین دیگر خاص آن دوران است. اشارات او دربارهٔ ترجمه خاصه ازآن‌روی مهم است که با سنت سیسرون که هوراس و پلینی آن را تدوین کرده بودند، تفاوت بسیار دارد.
اما در این زمینه تداومی نیز می‌توان دید. هوراس، شاعر یا مترجم را اندرز می‌داد که از تقلید برده‌وار متن اصلی بپرهیزند و به خلاقیت اصیل برسند. آئولوس گلیوس نیز منتقدان ترجمه را سفارش می‌کرد که آن خلاقیت را بشناسند و ارج نهند. گلیوس با گزینش ویرژیل (که معاصر هوراس بوده) در مقام مترجم یا شاعری که دستمایهٔ کار خود را از این و آن گرد آورده، از ترجمهٔ آزاد او از آثار هومر، تئوکریتوس و دیگران دفاع می‌کند و استدلالش این است که آنچه را که نویسندگان یونان به زبان یونانی گفته‌اند، نمی‌توان موبه‌موی و بدون لطمه زدن به فصاحت و زیبایی کلام آن‌ها به لاتین برگرداند، پس ویرژیل حق داشته آن موارد ترجمه‌ناپذیر را کنار بگذارد و چیزهایی «کم‌وبیش جذاب‌تر و زیباتر» به متن بیفزاید.