در اخلاق کتاب‌نویسی

  • آیین ترجمه
  • نوشتهٔ حسین هژبرنژاد

 

اگر از کاری بتوان پول درآورد، از تحقیق کردن و بحث کردن دربارهٔ آن کار هم باید بتوان پول درآورد. این قانون مبنای بسیاری از فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی است. بنابراین قانون، اگر کسی می‌خواهد دربارهٔ کاری دانش یا مهارت کسب کند، بابت آن پول می‌پردازد، یعنی یا در کلاس‌های به‌خصوصی شرکت می‌کند، یا کتاب‌های به‌خصوصی را می‌خرد و یا مشترک مجلهٔ بخصوصی می‌شود. این کار فی‌نفسه اشکالی ندارد. اشکال وقتی به وجود می‌آید که کسی که واسطهٔ علم یا مهارتی می‌شود ادعای خلاف می‌کند، یعنی می‌گوید که در کاری سررشته دارد اما فی‌الواقع ندارد و بدین ترتیب جمعی را گمراه و وقت و پولشان را تلف می‌کند.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *