سووشون رمان جاودانهٔ خانم سیمین دانشور اولین بار در سال ۱۳۴۸ منتشر شد و از آن زمان تاکنون بارهاوبارها تجدید چاپ شده است. از این رمان دو ترجمهٔ انگلیسی موجود است که یکی در آمریکا و دیگری در انگلستان منتشر شده. ازآنجاکه ترجمهٔ چاپ آمریکا در دسترس نبود، بحث را به ترجمهٔ چاپ انگلستان محدود می‌کنم. این ترجمه که با عنوان «A Persian Requiem» (سوگ ایرانی) منتشر شده توسط خانم رکسان زند صورت گرفته است. مترجم در نوشتهٔ کوتاهی در آغاز کتاب از کسانی که او را در فهم و ترجمهٔ کتاب یاری داده‌اند تشکر کرده است ازجملهٔ این افراد خانم سیمین دانشور است که مترجم او را با این عبارات ستوده است: «کسی که مقام او در قلب ما از مقام هنرمند و انسان‌شناس فراتر می‌رود و به‌نوعی خاص از الهام‌بخشی می‌رسد.» از این نوشته دو چیز برمی‌آید: اول اینکه مترجم که فارسی‌زبان است برای فهم و ترجمهٔ کتاب از افراد مختلفی کمک گرفته و این البته ضروری و قابل درک است چون فهم عناصر فرهنگی کتاب یک چیز است و ترجمهٔ آن‌ها به زبان و فرهنگی متفاوت چیز دیگر. ثانیاً مترجم به روش مترجمان حرفه‌ای کتاب را ترجمه نکرده بلکه ترجمه برای او کار عشق بوده و مترجم چنان‌که خود اشاره می‌کند سال‌های زیادی به‌طور پراکنده بر سر این ترجمه وقت نهاده است. این نکته بی‌تردید در کیفیت ترجمه بی‌تأثیر نبوده است.