در رثای روانشاد احمد میرعلایی

در روزهای نخست آبان ماه احمد میرعلایی مترجم فرزانه از جمع ما کناره گرفت و با رفتن او جامعه کم شمار مترجمان گرانقدر نسلی پیشتر یکی از بهترین اعضای خود را از دست داد. رفتن باور نکردنی میرعلایی در عین کار و پختگی مایه هزار دریغ و افسوس شد. میرعلایی به شهادت ترجمه هایش نه تنها مترجمی چیره دست و فاضل بلکه مترجمی نواندیش و جستجوگر بود. با ترجمه های او بود که ما بورخس، میلان کوندرا و اوکتاویوپاز را شناختیم. ترجمه اش از آثار بورخس او را بحق در جایگاه یگانه مترجم شایسته آثار آن نویسنده بزرگ نشاند و نیز ترجمه بی همتایش از شعر پاز (سنگ آفتاب) بیگمان از بهترین نمونه های ترجمه شعر در فارسی امروز است و چنین نیز خواهد ماند.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *