سخنی پیرامون واژه‌ای از قرآن کریم

بهرهٔ این سخن به روح گرامی استاد دکتر عبدالوهاب نورانی وصال نثار باد.

و لقد اوحینا الی موسی ان اسر بعبادی فاضرب لهم طریقاً فی‌البحر یبساً لا تخاف درکاً و لا تخشى – سورهٔ طه آیهٔ ۷

… دربارهٔ «ضرب = زدن» یک نکته هست و آن اینکه «ضرب» یک فعل اصلی است و طبعاً مفاهیمی گوناگون دارد. یکی از این معانی و مفاهیم ساختن، پدید آوردن، برپا داشتن است. «فاضرب طریقاً» یعنی راهی بزن، راهی بساز، چنان‌که در فارسی نیز راه زدن، جاده زدن و … به معنای ساختن و پدید آوردن راه و جاده است. ولی «ضرب» در آیه می‌تواند همچنین اشاره‌ای باشد به اینکه در قصهٔ موسی (ع) او چوب‌دست خویش را به آب دریا زده است و دریا را شکافته و راهی پدید کرده است. قرآن هم در سورهٔ شعراء، آیهٔ ۶۳ به این امر اشاره می‌کند: فاوحینا الى موسى ان اضرب بعصاک البحر – به موسی گفتیم که دریا را با چوب‌دست خویش بزن.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *