جناب آقای امامی، ضمن تشکر از این که به‌رغم همهٔ گرفتاری‌های کاری، دعوت ما را به گفت‌وگو پذیرفتید، قبل‌از هرچیز از احوال و آثار خود شرحی مختصر بدهید.
متولد شیراز هستم، در سال ۱۳۰۹ تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به پایان بردم و سپس از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران در رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی لیسانس گرفتم. چند سال بعد هم فرصت یافتم که دو سال در آمریکا در همین رشته ادامهٔ تحصیل بدهم، در دانشگاه مینه‌سوتا که در شهر مینیاپولیس واقع است. در کارهای مختلفی که در طول زندگی کرده‌ام و مشاغلی که بر عهده داشته‌ام از معلومات خود در زبان انگلیسی سود برده‌ام. این تجربه‌ها به‌طور خلاصه عبارت بوده‌اند از خبرنگاری و نویسندگی برای یک روزنامهٔ انگلیسی‌زبان در تهران (کیهان اینترنشنل)، آموزش زبان انگلیسی طی یک دورهٔ چهارساله به دانشجویان دانشکدهٔ هنرهای تزیینی که در این سال‌ها در دانشگاه هنر ادغام شده است، ویراستاری کتاب و بعد سرویراستاری در مؤسسهٔ انتشارات فرانکلین، مدیریت یک مؤسسهٔ انتشارات دولتی (انتشارات سروش)، و در سال‌های اخیر به همراهی همسرم گلی امامی، تصدی و ادارهٔ یک انتشارات و کتاب‌فروشی کوچک (انتشارات زمینه).