مالرو به ترتیب توالی ایام نمی نویسد. وی قالبی را بر می گزیند که با تذکار «غير خاطرات»، متناسب باشد. از این سبب با گزینش نثری سیال و انعطاف پذیر درباره حسب حال دگرگون شده  خویش با فراغت و آزادی می نویسد. مالرو از مسائل مختلفی که به ظاهر ارتباط آنها با هم روشن نیست سخن می گوید. ضد خاطرات هم رمان است، هم فلسفه است، نقد هنر است، تاریخ است، گزارش است، تفسیر سیاسی است، مصاحبه است، شعر است، حتی فیلمنامه هم هست. ولی در زیر این پریشانی ظاهری جمعیت است. به این معنی که آغاز کتاب «شرح ماجرای گریز از چنگال مرگ است.