در این مقاله ونوتی پنج اصل برای خواندن «پویای» متن ترجمه‌شده معرفی می‌کند. ونوتی بحثش را از ترجمة درایدن از انه اید اثر ویرژیل آغاز می‌کند و در ادامه با ذکر مثال‌های متعدد از ترجمه­‌های انگلیسی کلاسیک تا مدرن به شرح این پنج اصل می‌پردازد. این پنج اصل عبارتند از : 1) توجه به زبان و ویژگی‌های صوری ترجمه به‌جای خواندنِ متن فقط برای دریافت معنی، 2) پذیرش تنوع زبانی به‌جای توسل صِرف به گویش رایج معیار، 3) توجه به معانی ضمنی و ارجاعات فرهنگی عبارات در حین خواندن، 4) خواندن مقدمۀ مترجم به­‌مثابه بیانیه‌ای برای فهم بهتر متن ترجمه و درک ویژگی­های منحصربه‌فرد آن، 5) عدم تلقی یک ترجمۀ خاص به عنوان نمایندۀ تام و تمام یک اثر و مقایسۀ آن ترجمه با سایر ترجمه­‌های صورت‌گرفته از آن متن.