راحله فاضلی، مترجم، روزنامه‌نگار و داستان‌نویس متولد ۱۳۶۰ در کرج است اما خانوادۀ مادری وی کُرد هستند و او سال‌ها در شهر سنندج زندگی کرده است. فاضلی از سال ۸۳ کار ترجمه را با ترجمۀ مطبوعاتی آغاز کرد و هم‌زمان در سرویس‌های فرهنگی، هنری و ادبی نشریات مختلف فعالیت داشته است. در کارنامۀ کاری این مترجم جوان، ترجمه‌های متعددی از زبان‌های فرانسه و انگلیسی به‌ چشم می‌خورد، ازجمله ترجمۀ چهار رمان از فرانسه به فارسی: سال غریب نوشتۀ بریژیت ژیرو، در پناه هیچ، و من خوبم، نگران نباش نوشتۀ الیویه آدام و صومعهٔ کوچک نوشتهٔ پیر پژو. او یکی از مترجمان مجموعهٔ درام معاصر فرانسوی است که ازسوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر می‌شود. فاضلی پنج نمایشنامه از این مجموعه را ترجمه کرده که در دست چاپ هستند: نمایشنامه‌هایی چون: توتو، او منتظرت است، یک خانوادهٔ خوشبخت، زنان پنجشنبه، و با هم و جداجدا. علاوه‌بر این، ۹ عنوان کتاب کودک از مجموعهٔ کتاب‌های بهترین داستان‌های تصویری با ترجمهٔ راحله فاضلی روانهٔ بازار کتاب شده است. فاضلی کتاب‌هایی نیز در حوزۀ مدیریت و اقتصاد ترجمه کرده و در دانشنامۀ دوجلدی زنان ایران و جهان مؤلف و ویراستار بوده است. فاضلی اکنون دبیر سرویس ترجمهٔ سایت اینترنتی «کافه‌داستان» و عضو انجمن داستان‌نویسان استان البرز است.

نی‌نوا: به‌ نظر شما مترجم خوب چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟

فاضلی: برخلاف آنچه بعضی از ناشرها فکر می‌کنند، دانستن یک زبان شرط کافی برای ترجمه‌ کردن نیست. مترجم باید هم با زبان مبدأ آشنایی داشته باشد هم با زبان مقصد. اما متأسفانه هنوز هم مترجم‌هایی هستند که زبان فارسی را خوب نمی‌دانند و با قابلیت‌هایش آشنایی کامل ندارند. من مترجمانی می‌شناسم که اصلاً ادبیات فارسی را نمی‌شناسند درحالی‌که مطالعهٔ ادبیات فارسی به‌ویژه ادبیات معاصر در یافتن الگوی زبانی مناسب برای ترجمه بسیار مؤثر است.