خزاعی‌فر: بفرمایید شما چگونه خودتان را معرفی می‌کنید؟ مترجم، مترجم ادبی، مترجم تمام‌وقت، مترجم پاره‌وقت؟

امرایی: من ترجیح می‌دهم خود را مترجم ادبی معرفی کنم که عشق و علاقه‌ام در آن‌سوست. اما از طرف دیگر شغل سازمانی‌ام هم مترجم است و با سمت مترجم و کارشناس مسئول نشریات بین‌المللی در روابط بین‌الملل سازمانی دولتی کار می‌کنم که به‌واقع شعبه ملی یک سازمان بین‌المللی از سازمان‌های تخصصی ملل متحد است: سازمان هواشناسی کشور. بیست و هشت سال است در این سازمان کار می‌کنم. صبح تا آخر وقت اداری در اداره کار می‌کنم و کارهایم به ادبیات ربطی ندارد. اگر فرصتی دست دهد کتاب می‌خوانم. از مزیت نزدیکی محل کار و خانه هم استفاده می‌کنم و عصرها خود را به خانه می‌رسانم و بعد از استراحتی مختصر به کار مشغول می‌شوم.

خزاعی‌فر: کلاً دیدگاهتان نسبت به حرفة ترجمه چیست؟

امرایی: من از کار ترجمه‌ خیلی راضی هستم. همیشه دلم می‌خواست این کار را انجام بدهم و خوشحالم که به آرزویم رسیدم. از این غرزدن‌های بنال و بمان خوشم نمی‌آید که لابد به گوش شما هم رسیده که ای وای مردم کتاب نمی‌خوانند و کتاب نمی‌خرند و تیراژ پایین آمده. کار مهم و پرزحمتی است که هیچ‌وقت به اسم خود آدم تمام نمی‌شود اما همین‌که لذت می‌برم و با دیگران در این لذت هم‌پیاله می‌شوم برای من کافیست. آثاری را هم ترجمه کرده‌ام که خوشبختانه اقبال خوبی داشتند. آثاری را ترجمه کرده‌ام که اکثراً با استقبال روبه‌رو شده. البته فقط من نیستم بسیاری از همکارانم نیز همین‌گونه هستند.