فردیت مترجم و تأثیر آن بر شیوهٔ ترجمهٔ او؛ بررسی موردی میرشمس‌الدین ادیب سلطانی

در این نوشتار، به بررسی فردیت مترجم و تأثیر آن بر شیوهٔ ترجمهٔ او می‌پردازیم. مترجم مورد نظر ما میر‌شمس‌الدین ادیب سلطانی و ترجمهٔ او از هملت می‌باشد. نخست با ارائهٔ پیشینه‌ای از زندگی ادیب سلطانی، عادت‌وارهٔ شخصی وی را توصیف می‌کنیم. سپس با تحلیل نمونه‌هایی از ترجمهٔ هنجار‌شکن او می‌کوشیم بین عادت‌واره و شیوهٔ ترجمه‌اش ارتباطی بیابیم. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که علایق، سابقهٔ حرفه‌ای، گسترهٔ دانش زبانی، تحصیلات و جریان‌های فکری مجموعاً عادت‌واره‌ای را در مترجم شکل داده‌اند که ترجمه‌هایش را به‌سویِ آشنایی‌زدایی هدایت می‌کند.


۳ دیدگاه

  • علی : سلام متأسفانه یک اشتباه عامیانه در املای کلمه‌ی قالب در متن مقاله رخ داده. در صفحه‌ی چهارم مقاله‌ی فوق (ص 90 مجله) آمده: اردبیلی... نقد خود بر روش ترجمه... را در غالب [=قالب] پرسشی بیان می کند...
  • علی : مقاله را تا آخر خواندم. متأسفانه مباحث جدّی بوردیو را برداشته و با چند مثال دم‌دستی، بدون تعمق و تشریح نظری، نتیجه‌گیری سطحی کرده.
  • ضیایی : مقاله بسیار جالبی بود. ترجمه های ادیب مملو از عبارات این چنینی است و تفسیر آن با نظریه بوردیو کار بسیار خلاقانه ای است. تا به حال به مقوله خلاقیت در ترجمه از این منظر نگاه نکرده بودم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *