ازآنجاکه ترجمه فعالیت خلاق و پیچیده‌ای است و نسبت آن با متن اصلی را نمی‌توان به‌سادگی با کلمات توصیف کرد، بسیاری از مترجمان و نظریه‌پردازان متعلق به فرهنگ‌های مختلف در طول تاریخ این هنر برای تعریف ترجمه متوسل به استفاده از استعاره شده‌اند. اساساً در دورۀ ماقبلِ مطالعات ترجمه، رسم بر این بوده که به‌جای ارائۀ تعریفی عینی از ترجمه، که ماهیت ترجمه را نشان بدهد، تعریفی استعاری از ترجمه می‌دادند. این نوع تعاریف معمولاً بر یک وجه از ترجمه تأکید می‌کند و وجوه دیگر ترجمه را ندیده می‌گیرد. در زبان انگلیسی خود کلمۀ translation حاوی استعاره است؛ چون به معنی «منتقل‌کردن» از زبانی به زبانی دیگر می‌باشد. برای مثال ترجمه را به پلی تشبیه کرده‌اند که دو فرهنگ را به یکدیگر مرتبط می‌کند. برخی از این استعاره‌ها مثبت هستند، مثل تشبیه ترجمه به ریختن شراب کهنه در بطری‌های نو. برخی هم منفی هستند، مثل تشبیه مترجم به مقلد یا کپی‌بردار. تعداد این قبیل استعاره‌ها بسیار زیاد است؛ در اینجا به تعدادی از آنها اشاره می‌کنیم؛ با این توضیح که برخی از این جمله‌ها استعاره نیست، بلکه صرفاً اظهارنظرهایی دربارۀ ترجمه است.