انسان شناسی و ترجمه

هر چند ترجمه در میان اشكال ارتباط و تبادل اندیشه میان انسانها یکی از قدیمی ترین آنهاست، اما چه در مقایسه با زبان ملفوظ گسترده که عمر آن به ۵۰ تا ۲۵۰ هزار سال پیش میرسد و چه در مقایسه با زبان در عام ترین معنای آن (یعنی زبان ملفوظ محدود و زبان کالبدی که عمر آن لااقل به دوران انسان های ماهر  (هومو ارکتوس ها) یعنی حدود چهار میلیون سال پیش می رسد، باید آن را ساز و کاری بسیار متأخر دانست، زیرا نخستین نشانه های آن را صرفا در مصر باستان سنگ قبرهای شاهزادگان مترجم، هزاره سوم پیش از میلاد) و در یونان باستان و ایران باستان قرون پنجم تا شروع دوره میلادی) به ویژه در فرایند گذار یونانی به رومی و دخالت بزرگانی چون سیسرون که اصرار بر رومی کردن هر چه سریعتر و هر چه دقیق تر منابع داشتند و در این کار آنها، و به خصوص بعدها در جمهوری روم، بیشتر از تمایلی ادبی نوعی تمایل سیاسی دیده می شد، ما با پیشینه ای بسیار کوتاه روبرو هستیم.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *