بررسی نظریه تریر در ترجمه

  • به قلم جليل الله فاروقی
  • منتشر شده در 14 جولای 2020 |
  • دسته بندی موضوعی: گفتگو با مترجمان

در دهه های دوم و سوم قرن بیستم، شماری از محققان آلمانی و سوئیسی از جمله ایپسن، جولز، پورزینگ و تریر نظریه حوزه های معنایی (semantic fields) یانظریه حوزه ها را برای اولین بار مطرح کردند. روایت تریر از این نظریه آنطور که اولمن می گوید “منظر جدیدی در تاریخ معناشناسی گشود” (لاينز، ص ۲۵۰)
تریر در نظریه حوزه های مفهومی و واژگانی خود به وجود جوهر (substance) یا ناحیهای مفهومی (conceptual area) معتقد است. این ناحیه مفهومی ضمن اینکه ورای همه صورتهای زبانی قرار دارد، فرم یا کالبد خاصی ندارد و چنانچه زبانی هم وجود نداشته باشد آن حقیقت وجود دارد. این مفهوم کلی و جهانی همیشه ثابت است و در آن تغییری روی نمی دهد. زبانها در برخورد با این مفهوم جهانی آن را در کالبد منحصر به خود می ریزند به گونه ای که آنچنان حوزهای مفهومی conceptual) (field در هر زبان از آن حقیقت کلی شکل می گیرد که برای آن زبان حقیقت بی همتایی می باشد. هر زبانی، حقیقت کلی را به روش منحصر به خود بیان می کند و به این وسیله منظر خاص خود از آن حقیقت را خلق کرده و مفاهیم منحصر به خودش را ایجاد می کند. (لاينز، ص ۲۵۹)


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *