ارائه نمونه ترجمه مترجمان معروف و با سابقه در مجله بدون هیچ گونه نقادی و ارزیابی و احیانا همراه مقداری ستایش می تواند زیان بخش باشد. در شماره سی و دوم مترجم (بهار و تابستان ۷۹) چند صفحه ای از ترجمه انگلیسی داستان پادنگ، نوشته زنده یاد بزرگ علوی (از کتاب ورق پاره های زندان)، نقل شده بود که متأسفانه حاوی چند غلط مسلم بود و اشاره ای به این موارد در مقدمه یا حاشیه نشده بود. مترجم، آقای دانه (دانا؟ ) رفعت، از آن ایرانی های نسل دوم است که طبعا انگلیسی را بسیار خوب می داند ولی به نظر می رسد که با فارسی محاوره ای شصت هفتاد سال پیش آنچنان که شاید و باید آشنا نیست و همین باعث اشكال شده است.