آقای دکتر خزاعی فر سردبیر محترم مجله مترجم تلفنی از من خواستند که نقدی بر کتاب گفتمان و ترجمه نوشته آقای علی صلحجو از انتشارات نشر مرکز (1377) بنویسم. همانطور که خدمت ایشان عرض کردم بنده بجز یک مورد هیچگاه نقدی بر کتابی به منظور چاپ ننوشته ام. آن یک مورد هم کتاب سواد آموزی بزرگسالان است که نویسنده مشخصی ندارد و توسط نهضت سواد آموزی نشر یافته است. علت آن این است که متأسفانه هنوز در فرهنگ ما نقد یک نوع عیب جویی تلقی می شود. اتفاقا در بیشتر نقدهایی که من در زبان فارسی دیده ام تکیه بر نشان دادن عیبهای یک اثر بوده است تا هنرهای آن اثر. حال آنکه من فکر میکنم هر کس در این مملکت همتی میکند و مطلبی می نویسد قابل تقدیر است و ما در عین یادآوری نارسائیها باید نکات قوت و مثبت آنرا نیز مورد توجه قرار دهیم