تئوری ترجمه در غرب(2)

  • به قلم داگلاس رابینسون
  • منتشر شده در 13 جولای 2020 |
  • دسته بندی موضوعی: گفتگو با مترجمان

آپولوس گلیوس
از زندگی آپولوس گلیوس (۱۲۳-۱۶۵) که در قرون وسطی (به غلط) به آگليوس شهرت یافته بود، چیز زیادی نمیدانیم. شبهای آتیک در آتن نوشته شده، نوشته های گوناگون درباره دوستان و آموزگاران سرشناس او و نیز مضامین دیگر خاص آن دوران است. اشارات او درباره ترجمه خاصه از آن روی مهم است که با سنت سیسرون که هوراس و پلینی آن را تدوین کرده بودند، تفاوت بسیار دارد.
اما در این زمینه تداومی نیز می توان دید. هوراس، شاعر یا مترجم را اندرز میداد که از تقلید بردهوار متن اصلی بپرهیزند و به خلاقیت اصیل برسند. آنولوس گلیوس نیز منتقدان ترجمه را سفارش میکرد که آن خلاقیت را بشناسند و ارج نهند. گلیوس با گزینش ویرژیل (که معاصر هوراس بوده) در مقام مترجم یا شاعری که دستمایه کار خود را از این و آن گرد آورده، از ترجمه آزاد او از آثار هومر، تئوکریتوس و دیگران دفاع میکند و استدلالش این است که آنچه را که نویسندگان یونان به زبان یونانی گفته اند، نمی توان مو به موی و بدون لطمه زدن به فصاحت و زیبایی کلام آنها به لاتین برگرداند، پس ویرژیل حق داشته آن موارد ترجمه ناپذیر را کنار بگذارد و چیزهایی کم و بیش جذابتر و زیباتر به متن بیفزاید


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *