بهره این سخن به روح گرامی استاد دکتر عبدالوهاب نورانی وصال نثار باد.

و لقد اوحينا الي موسي ان اسر بعبادی فاضرب لهم طريقا في البحر يبسألا تخاف دركأ و لا تخشى – سورة طه آیه ۷

… درباره «ضرب = زدن» یک نکته هست و آن این که «ضرب» یک فعل اصلی است و طبعا مفاهیمی گوناگون دارد. یکی از این معانی و مفاهیم ساختن، پدید آوردن، برپاداشتن است. «فاضرب طريقأ» یعنی راهی بزن، راهی بساز، چنان که در فارسی نیز راه زدن، جاده زدن و … به معنای ساختن و پدید آوردن راه و جاده است. ولی «ضرب» در آیه می تواند همچنین اشاره ای باشد به این که در قصه موسی (ع) او چوبدست خویش را به آب دریا زده است و دریا را شکافته و راهی پدید کرده است. قرآن هم در سوره شعراء، آیه ۶۳ به این امر اشاره می کند: فاوحينا الى موسى ان اضرب بعصاك البحر – به موسی گفتیم که دریا را با چوبدست خویش بزن.