دربارة کتاب تاریخ ترجمه در ایران (2): گفت‌وگو با عبدالحسین آذرنگ

خزاعی‌فر: در گفت‌وگوی قبلی صحبت بیشتر دربارۀ کلیات کتاب جنابعالی بود. یکی از سوالات این بود که چرا این کتاب تا پایان عصر قاجار را دربرمی‌گیرد و به دورۀ بعد نمی‌پردازد. حالا فرصت خوبیست که به این سوال پاسخ بدهید. بفرمایید به چه دلیل بحث را در آنجا متوقف کردید؟ چرا به دوران پهلوی نپرداختید؟ البته ترجمه در دوران پهلوی اول گرفتار رکود می‌شود اما دوران پهلوی دوم بخصوص دهه چهل، چنان‌که می‌دانید،  دورة شکوفایی و عصر طلایی ترجمه است. از این گذشته پژوهشگر با سهولت بیشتری به منابع و شواهد تاریخی متعلق به این دوره دست می‌یابد، بخصوص که این دوره هنوز در حافظة برخی زنده است. قصد دارید این بحث را در مجلدات دیگری ادامه بدهید؟

آذرنگ: از زمان انتشار آن کتاب تا حالا، که دو سه سالی می‌گذرد، شناسایی منابع و یادداشت‎برداری را آهسته، ولی پیوسته، ادامه داده‌ام و تا روزی که بتوانم ادامه هم خواهم داد. مشکل بررسی ترجمه‌ها در عصر پهلوی اول، دورۀ زمانی 1300 تا 1320ش، این موارد است که خدمت شما عرض‎می‌کنم.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *