جستجو در منابع دوران قاجار به‌ویژه نشریات قاجاری برای ردیابیِ پدیده‌های ادبی و فرهنگیِ معاصر، هنوز که هنوز است باید ادامه داشته باشد؛ با در نظر داشتن چنین فرضی، عجالتاً و مطابق با یافته‌های نگارنده، نخستین بار روزنامۀ تربیت بود که اصطلاح پاورقی را برای این گونۀ نوشتاری در شمارۀ ۱۴۴ (سیزدهم صفر سنۀ ۱۳۱۷ق.) و با این عبارات به کار برد:

پاورقیِ روزنامۀ تربیت که جغرافیای ایران است و از چندی قبل نوشته می‌شود ترجمه و تألیف میرزا محمدحسین نامی از معلمین دبستان ایرانیان در اسلامبول می‌باشد… بعضی‌ از محترمین خواهش کردند آن را در پاورقی این روزنامه بنویسیم…

اما سال‌ها پیش از آنکه لفظ پاورقی به نوشته‌های دنباله‌دارِ مطبوعاتی اطلاق شود، این گونۀ نوشتاری رایج بود و با عنوان‌های دیگری همچون «این محل از روزنامه»، «در این ذیل»، «قسمت تحتانی» و «فیتون» (Feuilleton فرانسوی) شناخته می‌شد.^۱