وقتی گفت‌وگوی خزاعی‌فر را با محمود حدادی خواندم (مترجم، ش۷۲، پاییز۱۳۹۹)، به ذهنم آمد که خزاعی‌فر چه سال‌هایی را صرف «سبک» کرده‌ است، و ظاهراً هنوز هم دل‌مشغولی آن را دارد، و البته به‌درستی. از همان ابتدا که او این بحث را شروع کرد، احساس من این بود که پیمودن راهی صعب را برگزیده ‌است. البته از آن زمان تاکنون، بر اثر مقالاتی که او نوشته و گفت‌وگوهایی که با مترجمان کارکشته ترتیب داده بسیاری از گوشه‌های تاریک این موضوع ظریف روشن شده است.