قرار است هشت واحد اختیاری بهمان بدهند، معنایش این نیست که هرچیزی را که بخواهیم می‌توانیم انتخاب کنیم، معنایش این است که یا می‌توانیم هشت واحد زبان دوم برداریم یا هشت واحد متون و ترجمهٔ متون مطبوعاتی. سال دوم دانشگاه هستیم، دانشکدهٔ زبان‌های خارجی زعفرانیه. هر روز داریم سربالایی خیابان زعفرانیه را با امیدی بالا می‌رویم، هرکس به امیدی، من هم امید دورودِرازی دارم، اما می‌دانم چیست، خوب می‌دانم چیست.
چند روزی که می‌گذرد، می‌گویند نمی‌توانید واحدهای زبان دوم را بردارید، دلیلش را هم توضیح نمی‌دهند، مثل خیلی چیزهای دیگر آن سال‌ها و همین سال‌ها می‌گویند می‌ماند متون مطبوعاتی و معلوم می‌شود حتی در انتخاب دو چیز هم حقی نداریم، چه برسد به بیشتر از آن.