گفت‌وگو با علی‌اکبر علیزاد دربارهٔ ترجمهٔ متون نمایشی

با ایجاد پیوند بین مطالعات ترجمه و مطالعات تئاتر، تلاشی مثبت در جهت رشد آگاهی در امر ترجمهٔ تئاتر صورت می‌گیرد و صحت تئوری‌های موجود در عمل سنجیده می‌شود. ایجاد این پیوند مستلزم همکاری دوجانبهٔ اهالی تئاتر و متخصصان ترجمه است. ترجمه‌های مختلف که از در انتظار گودو را می‌توان نسخه‌های روایی مختلفی از گودو تلقی کرد که هرکدام جایگاهی مخصوص به خود دارد و در پاسخ به یکدیگر شکل گرفته است. مسئله این است که در مواجهه با نیازهای متنوع طیف گسترده‌ای از مخاطبان، کدام‌یک از این ترجمه‌ها بهتر پاسخ‌گو است و به قول علیزاده کدام‌یک در برابر استدلال دیگری تاب می‌آورد. متن زیر به بهانهٔ چاپ چهارم ترجمهٔ او صورت گرفته است.

شادی غفوریان


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *