این مترجم پیشکسوت در گفت و گویی با خبرنگار بخش ادب خبر گزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، که در محل این خبر گزاری انجام شد، درباره ارزیابی اش از راه اندازی مرکزهایی برای ترجمه گفت: وقتی از ساماندهی ترجمه کتاب می شنویم، در وهله اول، یک کنترل دیگر به ذهن مان متبادر می شود و این که بیش از حد کنترل می شویم، بویژه اگر این امر بخواهد از طرف دولت باشد. حالا که صحبت از خصوصی سازی است، اگر فرهنگ هم هرچه بیش تر خصوصی سازی و به اهالی خودش سپرده شود، بازدهی اش بهتر است و مقاصد کلی کشور هم بهتر تأمین می شود. حداد همچنین درباره ممیزی کتاب عنوان کرد: بخش ممیزی کتاب از مقولات پیچیده ادبیات امروزی ماست. باید این طور مطرح کنیم که ادبیات را مقولتا یا منزه می دانند یا نه. آیا به صورت عام آن را پدیده ای مثبت، سالم و ضروری برای جامعه مان می دانیم یا نمی دانیم؟ در وهله اول، این باید روشن شود. الآن وضعیت ادبیات طوری شده که اول باید سلامتش را اثبات کند. او افزود: به ادبیات نباید با این دیدگاه نگاه کرد که می خواهد کسی را گمراه کند؛ ادبیات کسی را گمراه نمی کند. منکر نمی شوم که کارهای گمراه کننده هم وجود دارد، آنها ادبیات نیستند. این اگر مشخص شود که ادبیات في نفسه پدیده ی سالمی است و اگر در برخی آثار صفحه هایی هم هست، باید با این دید برخورد شود که منظور آن سطرها ابتذال نبوده است و به ادبیات به شکل پورنو نگاه نکنند؛ چون به آن هیچ ربطی ندارد. حتی در آثاری هم که چیزهایی هست که ظاهر قضیه این طور نشان داده می شود؛ اما در باطن نیست.