این مترجم پیش‌کسوت در گفت‌وگویی با خبرنگار بخش ادب خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، که در محل این خبرگزاری انجام شد، دربارهٔ ارزیابی‌اش از راه‌اندازی مرکزهایی برای ترجمه گفت: وقتی از ساماندهی ترجمهٔ کتاب می‌شنویم، در وهلهٔ اول، یک کنترل دیگر به ذهنمان متبادر می‌شود و اینکه بیش از حد کنترل می‌شویم، به‌ویژه اگر این امر بخواهد ازطرفِ دولت باشد. حالا که صحبت از خصوصی‌سازی است، اگر فرهنگ هم هرچه بیشتر خصوصی‌سازی و به اهالی خودش سپرده شود، بازدهی‌اش بهتر است و مقاصد کلی کشور هم بهتر تأمین می‌شود. حداد همچنین دربارهٔ ممیزی کتاب عنوان کرد: بخش ممیزی کتاب از مقولات پیچیدهٔ ادبیات امروزی ماست. باید این‌طور مطرح کنیم که ادبیات را مقولتاً یا منزه می‌دانند یا نه. آیا به‌صورت عام آن را پدیده‌ای مثبت، سالم و ضروری برای جامعه‌مان می‌دانیم یا نمی‌دانیم؟ در وهلهٔ اول، این باید روشن شود. الان وضعیت ادبیات طوری شده که اول باید سلامتش را اثبات کند. او افزود: به ادبیات نباید با این دیدگاه نگاه کرد که می‌خواهد کسی را گمراه کند؛ ادبیات کسی را گمراه نمی‌کند. منکر نمی‌شوم که کارهای گمراه‌کننده هم وجود دارد، آن‌ها ادبیات نیستند. این اگر مشخص شود که ادبیات فی‌نفسه پدیدهٔ سالمی است و اگر در برخی آثار صفحه‌هایی هم هست، باید با این دید برخورد شود که منظور آن سطرها ابتذال نبوده است و به ادبیات به شکل پورنو نگاه نکنند؛ چون به آن هیچ ربطی ندارد. حتی در آثاری هم که چیزهایی هست که ظاهر قضیه این‌طور نشان داده می‌شود؛ اما در باطن نیست.