در مورد جایگاه مترجم ادبی در ایران باید گفت به‌دلیل اینکه ترجمه‌های اولیه توسط بزرگان و روشنفکران درجه‌یکی چون نجف دریابندری و محمد قاضی و محمدعلی فروغی و … انجام شد، مترجمان ادبی از ابتدا جایگاه ویژه و بالایی در فضای ادبی ایران یافتند چراکه اکثر کتاب‌های اساسی و مهم را این مترجمان به فارسی ترجمه کردند.
نمونهٔ درخشان این‌گونه مترجمان به‌آذین است که خود نویسنده بود ولی شهرتش را بیشتر مدیون ترجمه‌هایش است تا داستان‌هایش. بنابراین می‌بینیم که این آدم‌ها اعتبار مترجم را بالا بردند. اما درحال‌حاضر به‌ندرت به چنین مترجمان جریان‌سازی در میان مترجمان ادبی برمی‌خوریم و چنین چهره‌هایی در بین مترجمان کمیاب‌اند.