بیشتر آدم ها معمولاً در هفده هجده سالگی اوج سرزندگی و جوانی را تجربه می‌کند و البته به همان اندازه خامی و کم تجربگی همه چاشنی زندگی شان است اما آیا میتوان یک نشریه فرهنگی ۱۷ ساله را هم جوان دانست؟ برای پاسخ به این پرسش باید مولفه های فرهنگی و اجتماعی فراوانی را در نظر آورد و شاید بهترین پاسخ به این سوال را علی دهباشی در سخنرانی افتتاحیه در هفدهمین سالگرد انتشار مترجم داد در زمانی که عمر مفید یک نشریه اگر به ۵ سال برسد ستایش و تحسین به همراه دارد دوست و همکار ما آقای دکتر علی خزاعی فر بار سنگین و طاقت فرسای مجله مترجم را بر زمین نگذاشته و به آغاز دهمین سال زندگی اش رسانده است روز پنج شنبه ۲۳ فروردین ۱۳۸۶ علی دهباشی و مجله بخارا میزبان دست‌اندرکاران علاقه‌مندان مجله مترجم و تعدادی از مترجمین صاحب‌نام کشور بودند این مراسم تحت عنوان شب ترجمه در قالب بیست و نهمین شب از شب‌های بخارا در تالار ناصری خانه هنرمندان برگزار شد مراسم شب جمعه از دو بخش تشکیل شده بود که بخش اول به جز حرف های کوتاه علی دهباشی شامل چهار سخنرانی و سخنرانان به ترتیب عبارت بودند از عبدالله کوثری علی صلح جو علی خزایی فرد و فرزانه فرحزاد. بخش دوم این مراسم میزگردی بود به عنوان ترجمه ادبی در ایران که منوچهر بدیعی حورا یاوری مجدالدین کیوانی فرزانه فرحزاد علی خزایی فر در آن شرکت داشتند و به سوالات حاضرین درباره ترجمه ادبی در ایران پاسخ دادند.