داریوش آشوری از سخنرانان کنفرانس مطالعات ایرانی بود که در سپتامبر اخیر در لندن برگزار شد. وی مشکلات اصطلاح‌شناسی در ترجمهٔ متون خارجی و یافتن برابرنهاده‌های فارسی برای واژگان علمی و فلسفی را در چهارچوب رابطهٔ مدرنیته با زبان بررسی کرد و به این نتیجه رسید که «شکل زندگی تکنولوژیک مدرن، نیازمند زبانی است توسعه‌پذیر تا بی‌نهایت» که از آن با عنوان زبان باز یاد کرد. به همین مناسبت شبکهٔ دویچه وله آلمان گفت‌وگویی با ایشان انجام داده است که خلاصهٔ آن را در اینجا می‌آوریم. داریوش آشوری در ابتدا نظرش را دربارهٔ مفهوم زبان باز این‌گونه بیان می‌کند: در واقع این مفهوم برمی‌گردد به بحث رابطهٔ مدرنیته -یا مدرنیت به قول من- با زبان من. بعداز سال‌ها سروکله زدن با ترم‌شناسی و واژگان علوم انسانی و جست‌وجوی برابرنهادهٔ فارسی برای آن‌ها پرسش برایم مطرح شد.