گزارشی از دومین همایش ترجمهٔ ادبی در ایران

دانشگاه فردوسی مشهد، ۶ و ۷ مهر ۱۳۸۴

برگزاری همایشی معتبر در شهرستان، آن هم با بودجهٔ اندک کار ساده‌ای نیست. کار وقتی دشوار‌تر هم می‌شود که بخواهید سخنرانی‌ها کم‌وبیش دربارهٔ موضوعی واحد باشد و انتظار داشته باشید به هدف معینی هم برسید. برای این کار لازم است بسیاری از مقالات ارسالی را نپذیرید و دل‌های بسیاری را بشکنید. ازطرف‌دیگر باید کاری بکنید که افراد خاصی حتماً در همایش شرکت داشته باشند. ولی اگر این افراد غیردانشگاهی باشند و شرکت در همایش برایشان امتیازی به حساب نیاید، چه باید کرد؟


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *