کسانی که استدلال می‌کنند ترجمه غیر‌ممکن است، از دیدگاه نظری به این بحث می‌پردازند و نظرشان مقابل نظر کسانی قرار می‌گیرد که کار عملی ترجمه را واقعیتی عینی می‌دانند. در واقع کسانی که رأی به عدم‌امکان ترجمه می‌دهند، خود مترجم نیستند. بنابراین در یک‌سو نظریه‌پردازان مدافع نظریهٔ ترجمه‌ناپذیری قرار می‌گیرند و در سوی دیگر مترجمین. یا آن‌گونه که ژان-رنه لدمیرال، ترجمه‌شناس معاصر فرانسوی می‌گوید در یک‌سو کسانی که حرف می‌زنند و در دیگر سوی کسانی که عمل می‌کنند! این‌گونه نظریه‌پردازان به دو دلیل به مباحث ترجمه می‌پردازند: یا برای آنکه به مترجمین توصیه کنند که چگونه ترجمهٔ خوبی ارائه دهند؛ و یا بالعکس به مترجمین ثابت کنند که کاری را که انجام می‌دهند غیرممکن است!